GAZEL

 

                                           Zi muhlisler yiridürür harabat
                                           Ki anda riya vü zerk ü tamat

                  ( Meyhane öyle halis kimseler yeridir ki orada riya, gösteriş ve boş laf yoktur)
Divan edebiyatında önemli bir simge olan meyhaneler şiirlerde sıkça karşımıza çıkmaktadır. İslam dini 'şirki' yani Allah'a ortak koşmayı en büyük günahlardan görür. şirkin de en tehlikelisi riyadır. 'Riya' Allah'a samimi olarak değil de, insanlar beni beğensin ve takdir etsinler diye yapılan ibadettir. Bu durumda kişi Allah için değil de, kendisini  bu hallerinden dolayı takdir edip beğeneceklerini umduğu insanlar için ibadet etmiş olur. Bu yüzden 'riya'din ve ahlak kitaplarında büyük bir günah, hastalık ve pis bir leke olarak gösterilip tasnif edilmiştir. Ahmedi bu beytinde böyle bir durumu ima ederek 'harabatın'(meyhane) 'muhlis'yani saf ve halis kimselerin yeri olduğunu ve orada riya, 'zerk' (iki yüzlülük) ve 'tamat'(boş laflar) bulunmadığını ifade etmektedir. Ahmedi aslında burada 'Gönül halis kimselerin mekanıdır' demek istemektedir.