KASİDE

 


                               Her arak kim subh dem hadd-i gül-i handan döker
                               Katresidür ş'ol gülabun kim ruh-ı canan döker

           Divan edebiyatında sevgili aşık için vazgeçilmez bir unsurdur. Aşık her zaman sevgilinin hayaliyle yaşar ona kavuşmak ister; fakat bu mümkün olmaz. Yani vuslat yoktur. Her şeye rağmen aşık bu halinden çok memnundur yılmaz pes etmez. Onun tek hoşlanmadığı şey maşukunun peşinde koşan rakiptir.

    Handan gül demektir. Buna göre 'gül-i handan' gülen gül manasındadır.'Subh dem' ise sabah vakti manasına gelir. beyitin çevirisi ve anlatmak istediği şöyledir: Sabah vakti açılan gülün yanağından dökülen her ter (tanesi) sevgilinin yanağının döktüğü gül suyunun bir damlasıdır. Sevgilini gözyaşı ve gülün terlemesi arasında sıkı bir bağlantı kurmuştur. Gülün gülmesinden kastedilen ise gülün açmasıdır. Gül Müslünlar ve özellikle Türkler tarafından Hz. Muhammed'in terinden yaratıldığına inanılan bir çiçek olduğu için bir kutsiyete sahiptir.